Bu şiirim gözlerinin ela rengineHani beni eritip tüketen buğulu bakışlarınaSen her an kurumasından korktuğumTaze bir çiçektin gönül bağımdaEn verimli toprağında boy veren...Sensizken nefessiz kaldığımYaşamadığımVarlığınla dirildiğim ölümlerden can gibiydin....Sen vardın ya hani yanıbaşımdaSenden uzak kalmadanVe kalmadan kokundan uzakYaşamaya dair kan gibiydin damarlarımda...Nede çok alışmışım ben sanaYaşamıyorum ben senden sonraSen gittin ya hasretin şarkılarını dinlemedimKoklamadım sen kokuyor diye bahçemde gülleriVe sulamadım kurumalarına inatSensiz ne anlamı vardı ki güllerinBen bir sana gül dedimSenden başka gülleri de istemedimVe senden uzak gecelerde ne çok ağladım bir bilsen
Hep seni yazdım hasrete dair şiirlerimdeHep seni yaşattım vazgeçilmez düşlerimdeBıkmadan usanmadan sıkılmadanVe bir kalbin sevgiden bıkmadığınıVe aşkın baki kılışınıSeni istediğim bu günlerde daha iyi anladım..Her mevsim kış geçerdi ya sensiz ömrümdeKarbeyaz soğuk karanlık ve yalnız..Hiç şikayet etmedim aslındaÇünkü kar güzelliğini yaşıyordum sendeSen kar gibi saf ve kar gibi güzeldinVe yağıyordun yürek topraklarımaHerşeyinle...Belki de bunun için beklemedim baharı hiçMevsimlerden kıştı ya bende haniDaha çok severdim seni çünkü.Ve daha çok arardımBiliyordum dönmeyeceğiniAma bir umut vardı kış haytımdaDedim ya gülüm mevsimlerden kıştayımSende el değmemiş koklanmamış
Açmamış bir gül gibiydin bende...Ve sen yazılmamış bir kelimeydin defterindeOkunmamış...Seni en güzel ben yazıyordumVe seni en güzel okuyanda bendimYinede sığdıramıyorum seniEn güzel ifadelere bile...Seni anlatabilmek, seni yazabilmek seniNede imkansızmış meğerBak yine hasretini anlatamadım yaAffetAnlatamıyorumBir şey biliyorum sadeceSen hep içimde bildiğimBildikçe daha çok sevdiğimAşkımın tek sahibi...Nasıl olacak bilmemNasıl anlatacağım seni benBiliyorum sen yine gelmeyeceksinBen yine sana dair şiirler yazacağımVe onlarla avunacağım.....
Hep seni yazdım hasrete dair şiirlerimdeHep seni yaşattım vazgeçilmez düşlerimdeBıkmadan usanmadan sıkılmadanVe bir kalbin sevgiden bıkmadığınıVe aşkın baki kılışınıSeni istediğim bu günlerde daha iyi anladım..Her mevsim kış geçerdi ya sensiz ömrümdeKarbeyaz soğuk karanlık ve yalnız..Hiç şikayet etmedim aslındaÇünkü kar güzelliğini yaşıyordum sendeSen kar gibi saf ve kar gibi güzeldinVe yağıyordun yürek topraklarımaHerşeyinle...Belki de bunun için beklemedim baharı hiçMevsimlerden kıştı ya bende haniDaha çok severdim seni çünkü.Ve daha çok arardımBiliyordum dönmeyeceğiniAma bir umut vardı kış haytımdaDedim ya gülüm mevsimlerden kıştayımSende el değmemiş koklanmamış
Açmamış bir gül gibiydin bende...Ve sen yazılmamış bir kelimeydin defterindeOkunmamış...Seni en güzel ben yazıyordumVe seni en güzel okuyanda bendimYinede sığdıramıyorum seniEn güzel ifadelere bile...Seni anlatabilmek, seni yazabilmek seniNede imkansızmış meğerBak yine hasretini anlatamadım yaAffetAnlatamıyorumBir şey biliyorum sadeceSen hep içimde bildiğimBildikçe daha çok sevdiğimAşkımın tek sahibi...Nasıl olacak bilmemNasıl anlatacağım seni benBiliyorum sen yine gelmeyeceksinBen yine sana dair şiirler yazacağımVe onlarla avunacağım.....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder