9 Eylül 2007 Pazar

ilk yalnızlıktan!

ne söylediysem hep o ilk yalnızlıktanizin verdim kaçsın için ne çok aşkadönüşürken sonsuz bir yorgunluğakalbim..dilimin kayalığıgüne başlamak için ne iyi niyettir oysa annemin fotoğraftaki ellerihatırlatıyor bir kez daha: unutma şarkı söylemeyi!boğulmaya gittiğim denizlerden biliyorumhep o ilk yalnızlıkla kurtulduğumne çok ad var bende çocukların küs dediğikalbim!ambulansların bile yol verdiği!

Hiç yorum yok: