9 Eylül 2007 Pazar

buğulu camlarda kaldı adın!

sendin hayatımın kaynağıalgülüm, gülgüzelim, gözgülümpapatyanın akı, karanfilin alı özlemim, vazgeçilmezimseninle uçardım güvercin kanatlarında her akşam bir ipekböceği sabrıbir güvercin aklığıbir anne sıcaklığıve bir kumru saflığıyla severdim senibilmezdindudağımda bir ıslıklabin sevda masalında beklerdim senigelmezdinher gece sevgimi göğe yıldız diye serperdimgörmezdingülüşün bahar buğusu olurdugülüşün bir avuç sugülüşün gülgülüşün karanfil kokususeni görmediğim güniki damla özlemiki damla hasret çiçeği olur düşerdin yüreğime tane tanekirpiklerimin kıyısında martı olurdunsusardı bütün denizler seni özlediğimdegelmezdinbir sevda masalında arardım seni bir çınarın dalında, bir gülün alında saçlarını koklardım tel teldudağına en güzel şarkılar yakıştırırdımayışığı dökerdim bakışlarına her gecebilmezdingüz biter kış gelir giderdi yaz biter bahar gelir geçerdigelmezdin buğulu camlara yazardım adınıyüreğime kazardım yüzünü gözlerimde sesini ruhumda saklardımgörmezdinİsterdim ki, baharda toprak olayımrüzgarda yaprak olayımkırmızı balonlara yükleyip yüreğimi her gece sana yollayayımisterdim ki, en güzel aşk öyküsü olsun aşkımızyüreklere yazılsın şiir şiir dünyada bütün sevenler, sevmeyenler gelenler, geçenler hep seni okusunisterdim ki,sonsuzluğun öyküsü olsun hayatın kaynağı, sevginin bağıgülün saflığıen güzel aşk hikayesi olsun aşkımız

Hiç yorum yok: