4 Ekim 2007 Perşembe

SENİ ÖYLE ÇOK SEVİYORUM Kİ ANLATAMAM

Karşımdasın, elimi uzatıp dokunabiliyorsam sana. Ne büyük mutluluk bu... Gördüğüm en güzel şeysin. Herşey senin adınla anılıyor benim dünyamda.Bütün çiçekler sen, bütün yıldızlar sen...Gözümü açıyorum sen, kapıyorum sen... Hiç bitmeyen bir serüvensin sen. Günümün en keyifli anı, uykumun en tatlı rüyası... Seni soluyorum, havadasın. Hele şimdi sonbaharsın. Yada sonsuz bahar. Seni yaşıyorum canımdasın. Sarılsam sana, bin yıl gecse, bir an bile ayrılmasak... ten tene, yürek yüreğe sonsuz baharın en aşk dolu iki yaprağı olsak.Bir saniye iste benden sensiz geçirdiğim,veremem.Sensiz gececekse gecmesin zaman istemem. Seninle yeniden doğdum.Senden önce geçen zamanı sana ulaşmak için yürüyerek geçirmişim, kim mişim bilmemişim.Şimdi başımı çevirip geriye bakmıyorum bile. O yol yüründü ve bitti, Artık seninle yürünecek bambaşka bir yol var önümde.Yorgunluk nedir bilmiyorum bu yoldayürürken.Uzun aşk dolu bir yol önümdeki... Ah, sensiz kalmıyor muyum! Bazen yıkasım geliyor gördüğüm bütün duvarları. Ardında seni bulurum sanıyorum. Ne ayrı koyuyorsa bizi zaman yada yollar bir kalemde silesim geliyor.Sana dokunmamı ne engelleyen ne varsa, bir kadehi yere çarpıp tuzla buz eder gibi parçalamak istiyorum. İsyanım taşıyor, kendi öfkemden korkuyorum. Ve kavuşmak...Bunu düşünmek içimde kırılmış bütün aynaları tamir ediyor. Öyle özlüyorum ki... Sen ol, hep ol, benim ol istiyorum.Sendeyim ben yüreğimi koydum, yüreğinin üzerine. Aşk bu başka isim arama.Hem de en koyu, en deli, en tutkulu...Öğreneceğim çok şey var sana dair. Bilmediğim çok şey var. Ama bir şeyi öyle iyi biliyorum ki... Seni Öyle Çok Seviyorum Ki Anlatamam...

Hiç yorum yok: